والدین پیر (که بچه هایشان از پیششان رفته اند و در خانه تنها هستند) در طول لحظه های مختلف به یاد بچه های خودشان می افتند.
1. در میز نهار خوری
صحبت کردن درطول ناهار خوردن یکی ازروش های ثابت و عمومی برای ارتباط برقرار کردن خانواده ها می باشد.
تقریبا نیمی از خانواده ها در هر کشوری ناهار را با هم می خوردند و
تلویزیون را خاموش می کنند، در مورد روزی که پشت سر گذاشته اند صحبت می
کنند و همچنین در مورد اتفاقات فعلی و برنامه های آینده بحث می کنند و در
مورد موضوعات دیگری هم گفتگو می کنند.
صندلی های خالی در پشت میزی که کودکان در آن می نشستند، می تواند یک
یادآوری کننده از مکالمات روزمره و زمانی باشد که افراد در کنار هم بوده
اند.
کارهایی
که می توانید انجام بدهید: سعی کنید غذای خودتان را در یک جای متفاوت
بخورید. در صورتی که قبلا غذای خودتان را باهم در آشپزخانه می خوردید، یک
اتاق نهار خوری برای خودتان درست کنید و خودتان و همسرتان با هم غذا
بخورید.
در صورتی که به صورت مرتب با فرزندان خودتان برای ناهار خوردن به بیرون می
رفتید، یک سری مکان های عمومی را پیدا کنید تا 2 تا 3 بار در هفته به آنجا
بروید. در صورتی که بودجه شما محدود باشد، به دنبال پیدا کردن کوپن های
تخفیف در مجلات محلی خودتان باشید.
2. برگشتن به مدرسه
برگشتن بچه های همسایه شما به مدرسه می تواند یک یادآوری کننده قوی از تشریفات آماده شدن برای یک سال تحصیلی جدید باشد.
در صورتی که شما منتظر شروع مدرسه باشید و فرزندان شما به حالت روتین
برگردند یا شما از پایان یافتن مرخصی های آخر تابستان وحشت داشته باشید، در
هر صورت برگشت به مدرسه یک اقدام مهمی برای خانواده ها می باشد.
مشاهده کردن والدینی که کودکشان را در مدرسه می گذارند، مشاهده کردن
کودکانی که در کنار خانه شما و با کوله پشتی جدیدی و کفش های جدید براق قدم
می زنند، - آماده شدن برای گریه های از قبل پیشبینی نشده. همزمان با
اینکه آنها به روال روزمره مدرسه ای برگردند، شما هم احساس راحتی خواهید
کرد.
چه
کاری می توانید انجام بدهید: در صورتی که احساس بخشندگی و انسان دوستی می
کنید، کیف هایی برای تمامی مدارس بخرید و آن را در مدارسی که به کمک های
مدرسه ای ابتدایی نیازمندند، پخش کنید.
هیچ یک از کارمندان مدرسه، نمی تواند به شما بگوید که کدام یک از بچه ها نیاز بیشتری به کمک های شما دارد.
3. در مغازه خوار و بار فروشی
زمانی که فرزندان شما از پیشتان بروند، سفارش غذای شما به صورت قابل توجه کاهش خواهد یافت – با این وجود در صورتی که شما پول کالج بپردازید، این مورد نمی تواند به معنای نبود پول بیشتر در جیب شما باشد.
در هر موردی، خرید غذا می تواند منجر به تحریک شما برای گریه کردن شود، چرا
که شما راهروها را می گردید و غذایی که کودکان می خورد و شما نمی خوردید
را نمی خرید – چیپز سیب زمینی، پیتزای یخ زده، شیشه های بزرگ از آب میوه پرتقال و گالون های شیر.
آشپزی برای دو نفر به کار کمتری نیاز دارد، ولی زمانی که این احساس را
داشته باشید که همه چیز برای خانواده بسته بندی شده باشد (آیا می توانید
کمتر از هشت همبرگر بخرید؟)، می توانید لحظه های سختی را پشت سر بگذارید.
چه
کاری می توانید انجام بدهید: در صورتی که یک مغازه خوار و بار فروشی کاملا
متفاوتی را پیدا کنید، شما می توانید لوازم مورد نیاز خودتان را در دم
خانه تحویل بگیرید – بیشتر فروشگاه های زنجیره ای چنین امکانی را برای شما فراهم می کنند.
در صورتی که شما همچنان خودتان می خواهید خرید بکنید، یک لیستی تهیه کنید
و از رفتن به سمت بخش هایی از فروشگاه که منجر به ناراحتی شما می شوند
(برای مثال مربوط به غذاهای کودکان هستند)، اجتناب کنید.
4. در اتاق خواب های بچه هایتان
هر چند که ما در مورد تمیز نگه داشتن اتاق های فرزندانمان با انها دعوا می کنیم و
آنها را بخاطر بی نظمی و شه بودن سرزنش می کنیم، ولی وارد شدن به اتاق
های اولیه و دست نخورده آنها در مرحله اول می تواند ناراحت کننده باشد.
افرادی که لباس هایشان را به صورت نامرتب روی هم می انداختند و لیوان آب
را پشت سرشان می گذاشتند، رفتارهای های اذیت کننده ای انجام می دادند، ولی
این موارد هم می توانند یادآوری کننده بخشی از خانواده شما و کودکانی باشند
که بزرگ شده اند و از پیش شما رفته اند.
چه
کاری می توانید انجام بدهید: اول از همه، در اتاق خواب را ببندید. در
صورتی که فرزند جوان و بزرگسال شما برای یک مدتی از پیش شما رفته است، شما
می توانید نحوه استفاده از اتاق را تغییر بدهید ولی یک مکانی را برای زمان
برگشت وی نگه بدارید.
تغییر جای تخت خواب و بیرون گذاشتن نیمکت های مبلی و فنری، بیرون انداختن
پوستر ها و خاطرات مربوط به نگهداشتن نیمکت و ایجاد یک محیط کاری یا مهیای
کردن آن برای خودتان یا شوهرتان از جمله کارهایی است که می توانید انجام
بدهید.
ممکن است که فرزند جوان شما در مرحله اول ناراحت شود، ولی در صورتی که وی
یک زندگی مستقلی داشته باشد، باید مطلع باشید که این حق شما است و می
توانید از فضای خانه تان استفاده کنید.
5. درست قبل از زمانی که آنها خانه را ترک کنند
پیشبینی
خالی شدن خانه، بدتر از خالی شدن آن در واقعیت می باشد. شروع کردن به بسته
بندی جعبه ها، خالی کردن اتاق چند روز قبل از اینکه فرزند جوان و بالغ
شما به دلایل مناسبی، همانند رفتن به کالج، بیرون رفتن برای خودش یا
ازدواج کردن، شما را ترک کند، ناراحت کننده و ترسناک می باشد.
شما یک مدت طولانی مادر بچه های خودتان بوده اید و زمانی که مشخص می شود
آنها باید به دنبال زندگی خودشان بروند و جلوی دید شما نباشند، مدیریت کردن
و لذت بردن از هر روز، به طور منحوسی می تواند همانند پایان یک چیزی باشد.
ولی به هر صورت این چنین نمی باشد – این فقط به معنای شروع یک مرحله جدید می باشد.
چه
کاری می توانید انجام بدهید: سعی کنید که در روزهای آخری که فرزند جوان و
بالغ شما می خواهد خانه را ترک کند، گریه نکنید و ناراحت نباشید.
برای یک شام مخصوص برنامه ریزی کنید، چه در رستوران یا آشپزی کردن برای یک
وعده نهار در خانه. به یاد داشته باشید که هر چقدر شما احساس غمگینی و
ناراحتی بکیند، جوان بالغ شما واکنش های عاطفی خودش را نسبت به یک تغییر
مهم خواهد داشت.
6. بعد از آنکه آنها خانه را ترک کردند
سکوتی
که به محض ورود به یک خانه خالی و برای اولین بار ایجاد می شود، می تواند
کر کننده باشد. وجود نداشتن صدای تلویزیون، بازی نشدن هیچ نوع بازی
ویدئویی، پخش نشدن هیچ آهنگی که صدای آن از اتاق فرزندانتان بیرون بیاید.
ولی منتظر بمانید، بعد از یک مدت کوتاهی و بعد از آنکه شما دلتنگ شنیدین
صدای خنده آنها با دوستانشان می شوید یا صدایی که بعد از برگشت آنها به
خانه از پشت اتاقشان می شنیدید و مطمئن می شدید که در خانه هستند، شما به
یک احساس آرامش و س دست پیدا می کنید.
ممکن است که در همه مواقع اینطور نباشد و شما دچار ناراحتی عمیقی شوید – ولی همزمان با اینکه شما به خالی بودن خانه خودتان عادت می کنید، این محیط جدید را بیشتر و بیشتر دوست خواهید داشت.
چه
کاری می توانید انجام بدهید: در صورت امکان، برای یک آخر هفته طولانی مدت
برنامه ریزی کنید. فرض کنید که شرایط ایجاد شده فرصتی برای تمیز کردن و
آرام شدن روح شما می باشد –
تغییر چشم انداز و زمان برای ریلکس شدن و ایجاد ارتباط مجدد با خود می
تواند منجر به تعدیل دیدگاه های شما شود و به شما اجازه بدهد که از ناراحتی
و تنهایی خودتان خارج شوید.
یک سری فعالیت هایی را برای شب های خودتان برنامه ریزی کنید، این برنامه می
تواند یک تورنمنت مربوط به تلاش در حال پیشرفت باشد، یا شروع به تماشای
برنامه های جدید تلویزیونی بکنید یا به کلاس بروید.
خانه خالی را به عنوان یک عامل ناراحتی در نظر نگیرید، بلکه آن را به عنوان
چیزی که باید بپذیرید و از آن لذت ببرید، در نظر بگیرید. فرزند جوان و
بالغ شما ادامه زندگی خودش را شروع کرده است – الان فرصت مناسبی برای شما است که خودتان هم یک زندگی جدیدی را شروع کنید.
نویسنده: شرون گرینتهال
آخرین به روز رسانی: 09 آوریل 2018
درباره این سایت